Υποκρισία και οικονομικός πόλεμος: ένας εσωτερικός εχθρός της Ελλάδας

Τέως σοσιαλιστές, αν και προερχόμενοι από τον σοσιαλιστικό χώρο, αντάλλαξαν την ιδεολογία τους με την «καρέκλα» της εξουσίας και εφάρμοσαν άκρως φιλελεύθερα μοντέλα ανάπτυξης και οικονομίας. Η εφαρμογή των μοντέλων αυτών αποτελεί επιβεβαίωσης πτώχευσης, όχι των ιδεολογιών, αλλά της ηθικής και αξιακής ικανότητας των πολιτικών που τις εφαρμόζουν. Το νέο σχέδιο Μάρσαλ, όπως αποκαλέστηκε, για την Ελλάδα, αποτελεί μεν σωτηρία για μια διαλυμένη χώρα οικονομικά, πολιτικά, ηθικά και αναπτυξιακά., αλλά ταυτόχρονα εξασφαλίζει την φιλελευθεροποίηση των αγορών, της ανάπτυξης και της οικονομίας για τα επόμενα 30 χρόνια. Με άλλα λόγια, η σημερινή κυβέρνηση όχι μόνο άλλαξε τα διοικητικά, αναπτυξιακά και οικονομικά μοντέλα της χώρας από σοσιαλιστικά σε φιλελεύθερα αλλά εξασφάλισε ότι θα συνεχίζουν να βρίσκονται στην φιλελεύθερη σφαίρα επιρροής για τις επόμενες δεκαετίες.

Πώς το πέτυχε όμως αυτό; Απλούστατα εφάρμοσε τις διαδικασίες που ορίζει ένας οικονομικός πόλεμος, αλλά εκ των έσω. Για να κατανοήσουμε καλύτερα την σημερινή κατάσταση θα πρέπει να ανατρέξουμε στην κατάσταση πριν την εφαρμογή του σχεδίου Marshall: Το τέλος του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου άφησε τις Ευρωπαϊκές χώρες σε οικονομική εξαθλίωση, με κατεστραμμένες υποδομές, δίκτυο μεταφορών και ανύπαρκτη όποια παραγωγή. Η δυνατότητα ανάκαμψης των Ευρωπαϊκών –τότε- χωρών ήταν αρκετά μικρή, ένεκα του μεγέθους της ζημιάς που υπέστησαν. Η Αμερικάνικη κυβέρνηση πήρε πρωτοβουλία και πρότεινε την εφαρμογή του σχεδίου Marshall που περιελάμβανε πακέτο βοήθειας (χωρίς επιστροφή) και δάνεια με ιδιαίτερα ελκυστικούς όρους δανεισμού για τις Ευρωπαϊκές χώρες, στη μορφή που θα αποφάσιζαν οι ίδιες, με την προϋπόθεση απελευθέρωσης των αγορών. Φυσικά η πρόταση αυτή δεν έγινε δεκτή από την τότε ηγεσία της Ρωσίας που είδε την επιρροή της να μειώνεται όποτε και αντέτεινε εναλλακτικό σχέδιο ανάκαμψης, κυρίως για τις χώρες του ανατολικού –τότε- μπλοκ, το γνωστό σχέδιο MOLOTOV. Από τις προτεινόμενες λύσεις, 16 συνολικά Ευρωπαϊκές χώρες αποδέχτηκαν το σχέδιο Marshall, και μπήκαν στην Αμερικανική σφαίρα επιρροής.
Μία προσεκτικότερη ματιά στα βήματα που ακολουθήθηκαν τότε, αναδεικνύει ότι προηγήθηκε η καταστροφή των Ευρωπαϊκών χωρών (υποδομές, οικονομική κλπ) και ακολούθησε πακέτο βοήθειας και δανεισμού με την προϋπόθεση απελευθέρωσης των αγορών καθώς και άλλων δικλείδων και επιρροών. Η σύγχρονη Ελληνική κατάσταση παρουσιάζει ομοιότητες με την πρώτη εφαρμογή του σχεδίου Marshall, ως προς την προηγηθείσα καταστροφή: μέσω της εσωτερικής παύσης πληρωμών του δημοσίου σε μεγάλα έργα, φπα κλπ, την εξαφάνιση όποιων πρωτοβουλιών ανάπτυξης, και τον (επανα)δανεισμό με όρους που καθιστούν την αποπληρωμή αν όχι απαγορευτική, εξαιρετικά δύσκολη και με βάθος δεκαετιών.
Αν αναλογιστεί κάποιος ότι αυτά τα γεγονότα, πρωτοεμφανίστηκαν στο πέρας του 2ου Παγκοσμίου πολέμου, και αφορούσαν οικονομική καταστροφή των Ευρωπαϊκών χωρών, που προήλθε από ηγετικά παραληρήματα και πολεμικές επιχειρήσεις της Ναζιστικής –τότε- Γερμανίας , πώς θα έκρινε άραγε κάποιος την Ελληνική πολιτική ηγεσία, που οδήγησε σε εσωτερικό οικονομικό μαρασμό και καταστροφή (όπως στο τέλος του 2ου Παγκοσμίου πολέμου), μετά από δεκαετίες..

Πέτρος Βιολάκης
Υποψήφιος Διδάκτορας
Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες
Πανεπιστήμιο Exeter (UK)

Συνεδρίαση Συμβουλίου 26ης Ιουλίου

Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε τα προ ημερησίας διάταξης θέματα που έθεσε ο επικεφαλής του συνδυασμού "Πειραιάς όλοι μαζί" και Δημοτικός Σύμβουλος Αντώνης Αχιλ. Καλογερόγιαννης.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το ζήτημα της αγοράς (με απ΄ ευθείας μάλιστα ανάθεση) στεφανιών κηδείας αξίας 1.400 € για τις ανάγκες του τμήματος δημοσίων σχέσεων του Δήμου Πειραιά. Η μέχρι τώρα πρακτική που ακολουθούσαν οι προηγούμενες δημοτικές αρχές ήταν η αγορά ενός μεμονωμένου στεφάνου κάθε φορά που αυτό ήταν απαραίτητο για την εκπροσώπηση του Δήμου μας. Και μάλιστα, κάθε φορά το θέμα ερχόταν προς έγκριση στο Δημοτικό Συμβούλιο. Τώρα, επιλέχτηκε ένα συγκεκριμένο κατάστημα το οποίο μπορεί και να έχει προεισπράξει το ποσό (περιμένουμε να το ξεκαθαρίσει η Δημοτική Αρχή) . Αυτό , εάν έχει γίνει, δείχνει οτι οικονομικά η κατάσταση στο Δήμο μας είναι σε άριστη κατάσταση ! Αφού μπορούμε και προπληρώνουμε προμηθευτές μας........... τότε μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι !

Θα επανέλθουμε για το συγκεκριμένο θέμα με νεότερα στοιχεία, όταν και εάν μας δοθούν απαντήσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες.

Ξανά το ίδιο έργο, με άλλους πρωταγωνιστές

Για 13η φορά τα τελευταία 6 χρόνια, καλείται το Δημοτικό Συμβούλιο Πειραιά να εγκρίνει τη λήψη δανείου για τις ανάγκες του Δήμου. Για 2η φορά σε διάστημα 8 μηνών η δημοτική αρχή Μιχαλολιάκου ζητά δάνειο, και αυτή τη φορά μάλιστα της τάξεως των 9.900.000€, ώστε να εξοφλήσει οφειλές σε προμηθευτές και εργολάβους από την περίοδο Φασούλα, παρά το γεγονός ότι οι οφειλές αυτές αμφισβητούνται από τους ορκωτούς λογιστές που συνέταξαν τον ισολογισμό του Δήμου Πειραιά για το έτος 2010! Μάλιστα χρησιμοποίησε ακριβώς τις ίδιες, αμφισβητούμενες πλέον, δικαιολογίες, με τη παράταξη του κου Φασούλα, καθώς και πιέσεις για την εξασφάλιση των ψήφων των δημοτικών παρατάξεων: ότι κινδυνεύει η καταβολή της μισθοδοσίας των υπαλλήλων του Δήμου. Και πάλι οι δημοτικοί υπάλληλοι και η μισθοδοσία τους, έγιναν μέσο πίεσης για λήψη δανείου με αμφίβολη κατάληξη.. Τα παιχνίδια με τη μισθοδοσία πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσουν, δεν έχει κανείς δικαίωμα να βάζει σε ομηρία ούτε τους υπαλλήλους του δήμου, ούτε τις οικογένειές τους, για όποιο δάνειο.

Δυστυχώς, η οικονομική κατάσταση του Δήμου Πειραιά είναι τραγική। Όλης της Ελλάδας είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Αυτό όμως το ξέραμε όλοι, και το είχαμε επισημάνει έγκαιρα και προεκλογικά και μετεκλογικά, με επιστολή που είχαμε στείλει προς τον Δήμαρχο (και όλους τους υποψήφιους δημάρχους) από το Νοέμβριο του 2010. Το γνώριζαν, μάλιστα πολύ καλά, και οι παλαιοί δημοτικοί σύμβουλοι της παράταξης του κου Μιχαλολιάκου, οι οποίοι αφού εξελέγησαν ανέλαβαν Αντιδημαρχίες ως εμπειρότεροι. Κι εκείνος τι έκανε;; Ότι ακριβώς έκανε ο Γ.Α.Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.: άφησε να χαθεί πολύτιμος χρόνος, περίπου 8 μήνες (από την επιστολή μας), για να καταλάβει την τραγική κατάσταση των οικονομικών του Δήμου. Και όλα αυτά γιατί δεν υπήρχε, όπως πλέον αποδεικνύεται, έτοιμο σχέδιο αντιμετώπισης ώστε να εξέλθει ο Δήμος από το οικονομικό αδιέξοδο.

Από την 1η Ιανουαρίου που ανέλαβε η νέα Δημοτική Αρχή, έπρεπε να έχει φροντίσει να μειώσει στο ελάχιστο τις δαπάνες। Πρακτικά, θα μπορούσε να είχε εισηγηθεί την μη καταβολή αντιμισθιών και εξόδων παραστάσεων όλων των αιρετών. Με αυτό τον τρόπο θα είχε εξασφαλίσει στο Ταμείο του Δήμου ένα ποσό της τάξης των 2.000.000€ ετησίως. Θα μπορούσε, επίσης, να μην είχε ασχοληθεί με τίποτε άλλο (κανένα έργο βιτρίνας) παρά μόνο με την καθαριότητα της πόλης και τα άκρως απαραίτητα έργα στο τομέα της ύδρευσης και της αποχέτευσης. Καλό το πράσινο, καλός ο ηλεκτροφωτισμός αλλά δεν είμαστε και οι Βερσαλλίες! Με αυτόν τον τρόπο θα είχαν εξασφαλιστεί στα ταμεία του Δήμου άλλα 2.000.000 € σε ετήσια βάση. Ακόμα, θα μπορούσε να είχε επιτείνει την επιβολή προστίμων η Δημοτική Αστυνομία, τόσο για παράνομη στάθμευση (η οποία έχει λάβει πλέον ανεξέλεγκτες διαστάσεις) όσο και για παράνομη διαφήμιση, κι έτσι τα ταμεία του Δήμου να έχουν εισροή χρήματος. Και όλα αυτά από την πρώτη κιόλας ημέρα κι όχι μετά από 8 μήνες, μαζί με τις απαραίτητες ενέργειες (νομικές και μη) για την καταβολή μέρους από όσα μας χρωστά ο ΟΛΠ, η ΕΥΔΑΠ, ο ΟΤΕ. Παράλληλα, θα μπορούσε να έχει ήδη ξεκινήσει η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δήμου, θα μπορούσαν να γίνουν πολλά ………. Και δεν έγινε τίποτα.

Το 2006 η δημοτική αρχή Αγραπίδη προχώρησε στο ¨συμμάζεμα¨ των παλαιών δανείων σε ένα νέο δάνειο, με ευνοϊκότερους όρους (και καλά έκανε) και η επόμενη δημοτική αρχή του Φασούλα άρχισε να παίρνει το ένα δάνειο μετά το άλλο। Τώρα, η δημοτική αρχή του κου Μιχαλολιάκου προχωρά σε κεφαλαιοποίηση πάλι όλων των δανείων με ευνοϊκότερους όρους (με την οποία συμφωνούμε απόλυτα) και πριν καν τελειώσουν οι διαδικασίες της νέας κεφαλαιοποίησης αρχίζει να παίρνει δάνεια καινούρια !! Βλέπουμε ακριβώς το ίδιο κακό έργο με άλλους πρωταγωνιστές !!!

Με το νέο δάνειο στρώνουμε το κόκκινο χαλί για να τεθεί ο Δήμος Πειραιά σε καθεστώς κηδεμονίας και μνημονίου। Με το νέο Δάνειο, χρεώνουμε ακόμα περισσότερο τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.

Με αυτό το σκεπτικό λέμε όχι στο δάνειο, ναι στην ορθή οικονομική διαχείριση.